Sosyal Dayanışmayla Zorlukları Aşarız

İçinde bulunduğumuz günler mübarek üç aylar. Recep ayı geçti, Şaban yarıyı aştı, Ramazan ayı yakınlaştı. Allah nasip ederse 6 Mayıs günü oruç zamanı başlıyor. 

Bu aylar zengin, fakir ayırımsız tüm Müslümanların çokça ibadet edecekleri ve yapacakları iyiliklerle ibadetlerini destekleyecekleri aylar… Yani iyi insan olmanın, yanlışlardan dönülmesine fırsat aylar, bu aylar…

Bilenler biliyor, ben Isparta belediyesinden emekli oldum. Belediye de basın müşaviri olarak çalıştığım dönemde, belediye başkanımızla birlikte, onun yakınında olarak halk gününe katılıyordum. Dolayısıyla o halk günlerine yardım ummak adına gelen pek çok gariban beni yakından tanıyordu. Aradan bunca yıl geçmesine rağmen onca kişiler beni hala unutmadılar. Ne zaman yolda görseler, bir şekilde bana ulaşsalar, benden yardım talebinde bulunuyorlar. Kimi iş istiyor, kimi aş, kimileride çocuklarına eğitim imkanı. Benim emekliliğimden bu yana geçen süreçte de ben onları hiç görmezlikten gelemedim. Bu güne kadar belediye başkanlarının haricinde pek çok sorunlarında elimden geldiğince yardımcı olmaya çalıştım. Yüce dinimiz yardım yapan kadar, yardıma vesile olanında sevap kazanacağını belirtir. Benim gücüm ne yazık ki maddi yardım yapmaya çok elverişli değil. Keşke fazladan gücüm olsaydı da ekmeğimi ve paramı garibanlarla paylaşsaydım.

Kapalı kapılar ardında öyle acı dramlar yaşayan garibanlar var ki. "Bu gariban vatandaşlara nasıl yardımcı olabilirim?" diye düşünürken geçtiğimiz yılların birinde bir dernek kurmayı amaçladım. Zor durumda olan vatandaşlar yardım alma gayesiyle henüz yasallaşmamış derneğimize, daha kuruluş safhasında akın ederlerken; dernek yönetiminde ve üyelikte adını ön saflarda var etmek isteyen hanımların kimi yardım etmekte duyarsız kaldı. Kimi makam için sen- ben kavgasına tutuşup koptu. Tabi ki derneğimizde olumlu çalışmalarına başlamadan kapandı. Yani yedi hanım zorda olana yardım için dayanışmayı beceremedik…